آیا همیشه شرایطی وجود دارد که با درد زانو به محدودیت های خود برسید؟ ممکن است یک مفصل زانو جدید لازم باشد. در اینجا بخوانید که چگونه می توانید در صورت تعویض مفصل زانو به زندگی روزمره بازگردید.
در صورت داشتن پروتز مفصل زانو چه باید کرد؟
قبل از اینکه یک مفصل زانو مصنوعی را در نظر بگیرید، باید تمام گزینه های محافظه کارانه را طی کرده باشید. در بسیاری از موارد، محدودیت‌ها و دردهای ناشی از آرتروز زانو می‌تواند تحت تأثیر درمان دستی و تمرین فعال باشد. اگر مجبور به انجام این عمل هستید، شانس زیادی برای دستیابی به نتیجه رضایت بخش وجود دارد. پروتزها تا 25 سال عمر می کنند، به ندرت نیاز به تعویض دارند و به شما اجازه می دهند به زندگی عادی روزمره خود ادامه دهید. با این حال، راه رسیدن به آنجا بستگی به جراح و همچنین به بیمار دارد.
آناتومی و ایجاد اندیکاسیون جراحی
زانو مفصل لولای چرخشی است که از استخوان ران، کاسه زانو و ساق پا تشکیل شده است. مفصل دارای یک غضروف، یک کپسول و همچنین منیسک (منیسک داخلی و خارجی) است که به عنوان ضربه گیر در مفصل عمل می کنند. رباط ها و ماهیچه ها مفصل را تثبیت می کنند.
فشار نادرست یا بیش از حد روی زانو، ناهماهنگی اندام ها یا آسیب های تروماتیک می تواند خطر ابتلا به آرتروز در مفصل زانو را افزایش دهد. این نشان می دهد که تنها افراد مسن نیستند که می توانند از بیماری های آرتریت رنج ببرند. حتی در افراد جوان تر، غضروف مفصل زانو می تواند زود تجزیه شود. استئوآرتریت شایع ترین دلیل تعویض مفصل بدن است. اگر درد در زانو بسیار شدید باشد و عملکرد آن مختل شود، یک مفصل مصنوعی می تواند تسکین دهد.
مفصل مصنوعی: چه زمانی و چگونه؟
استفاده از پروتز باید با متخصص مشخص شود. از مشاوره با بیمار و معاینه فیزیکی برای تعیین اینکه آیا نیاز به تعویض مفصل است یا خیر استفاده خواهد شد. در صورت وجود درد و محدودیت های اولیه، ابتدا سعی می شود با کمک اقدامات محافظه کارانه مانند فیزیوتراپی، علائم را کاهش دهند. معمولاً تنها پس از چند ماه است که تصمیم برای انجام عمل گرفته می شود. محدودیت‌های شدید در حرکت، درد شدید و مکرر که بر زندگی روزمره، سن و خطرات در محل کار تأثیر می‌گذارد، شاخص‌هایی برای جایگزینی مفصل هستند.
اگر شما و پزشکتان تصمیم به داشتن یک مفصل جدید دارید، از قبل از عمل، خطرات احتمالی و درمان بعدی مطلع خواهید شد.
تعویض مفصل زانو دارای سه مدل برای انتخاب است که از نظر شکل، اندازه و نوع متفاوت است. از یک طرف، گزینه جایگزینی سطح یک طرفه، کامل (که به اختصار آندوپروتز کامل نیز نامیده می شود) یا جایگزینی کامل سطح با پروتز زانو با هدایت محوری وجود دارد. اتصالات مصنوعی از فلز، پلاستیک یا سرامیک ساخته شده اند. پروتز در استخوان خود لنگر انداخته می شود و بسته به ماهیت مفصل، سیمان، بدون سیمان یا با استفاده از ترکیبی از هر دو (پروتز هیبریدی) محکم می شود. پزشک مدل را به صورت جداگانه برای مفصل شما تنظیم می کند.
عوارض احتمالی بعد از عمل
جراحی همیشه شامل خطرات خاصی است که باید در مورد آنها مطلع شوید. با این حال، با کمک اقدامات پیشگیرانه می توان این موارد را به حداقل رساند. اینها عبارتند از ترومبوفروفیلاکسی. شما یا قرص یا تزریق و جوراب های اضافی دریافت خواهید کرد. تکنیک‌های ماساژ ویژه‌ای برای اسکار و چسبندگی‌ها و چسبندگی‌های احتمالی در بافت وجود دارد که می‌توانید به راحتی از فیزیوتراپیست یاد بگیرید و حدود چهار هفته پس از عمل به‌طور مستقل در خانه انجام دهید. خطر کمی وجود دارد که مفصل جدید ملتهب شود یا اعصاب و عروق در طول عمل آسیب ببینند. دررفتگی مفصل زانو نادر است.
به طور خلاصه می توان نتیجه گرفت که پیگیری درمان با فیزیوتراپی ضروری است تا بتوانید کیفیت زندگی خود را حفظ کنید.
بعد از عمل چه باید کرد؟
افراد اغلب فقط حدود یک هفته در بیمارستان می مانند. اگر بهبود زخم اجازه دهد، می توانید به توانبخشی سرپایی بروید. همچنین امکان مراجعه به کلینیک توانبخشی بستری وجود دارد. در بیمارستان معمولاً اجازه دارید اولین قدم های خود را در روز دوم با یک فیزیوتراپ و دو عصا بردارید. در چند هفته اول یاد خواهید گرفت که چگونه با چوب راه بروید، از پله ها به درستی بالا بروید و چه اقدامات احتیاطی مهم است. مفصل ابتدا باید راه خود را به داخل بافت پیدا کند و زخم جراحی باید بهبود یابد.
فیزیوتراپی چگونه کمک می کند؟
درد و تورم را می توان با کمک تخلیه لنفاوی، حرکت غیرفعال مفاصل و تمرینات حرکتی سبک فعال تا آستانه درد تسکین داد. خم شدن باید حداقل 100 درجه بعد از حدود 12 هفته باشد.
فیزیوتراپیست می تواند از تکنیک های ماساژ ویژه برای شل کردن بافت چسبنده در ناحیه اسکار و عضلات منقبض استفاده کند. ممکن است بعد از جراحی احساس بی حسی خفیفی در اطراف جای زخم باقی بماند. اما این شما را در زندگی روزمره محدود نمی کند.
راه رفتن بهبود می یابد و وضعیت نامناسب اصلاح می شود تا عصاها بعد از چند هفته از سر گرفته شوند. بسته به عمل، زمان چسبندگی تا شش هفته است.
عضلات به خصوص اندام تحتانی با استفاده از تمرینات مخصوص و در صورت لزوم با تجهیزات تمرین می شوند. پس از اتمام فیزیوتراپی امکان تغییر به آموزش پزشکی وجود دارد .
فیزیوتراپی در توانبخشی سرپایی پس از عمل جراحی شما را همراهی می کند. اگر برای آمدن به مطب مشکل دارید، به شما درمان خانگی را پیشنهاد می کنیم . هدف درمان از سرگیری کار روزمره در حالتی تا حد امکان بدون درد است. ورزش های مناسب با مفصل زانو مصنوعی شامل دوچرخه سواری، پیاده روی نوردیک یا ایروبیک در آب است. بنابراین به لذت بردن از زندگی فعال خود ادامه دهید.
منبع سایت تمرینو : کلیک کنید